Onu kaybedişim ve deizm ve ben

Day 5,820, 05:03 • Published in Turkey Turkey • by Mikhail Tal

2016 sonu olması lazımdı. İslam etkisinden tamamen çıkıp deizme geçmem.

O kadar çok kaybetmiştim ki kayıplarımın telafisi için öteki dünyanın gerçekten olup olmadığını, dolayısıyla dinin gerçek olup olmadığını gerçekten sorguladım o yaşıma kadar hiç yapmadığım şekilde. Ve gördüm ki muhammedin evreni yaratanla bir ilgisi iletişimi yoktu. İslam bir yalandı. Tıpkı boşanmak zorunda kaldığım eşim gibi. Artık deisttim. Halen de öyleyim.

O anlarda öfkeliydim. Neden yaptım bilmiyorum banyoda kuranı yaktım.

Bana o iki gün içinde bir kere bile "seni çok seviyorum, sen benim canımsın" deseydi onu asla boşamazdım. Affedilmeyecek bir şey yoktu. Ama o kin kusmayı tercih etti. İki günün sonunda ben dedikten sonra bir anda değişti ve "seni seviyorum" dedi yalandan. Yalandan çok yalvardı ama iş işten geçmişti. O iki gün içinde demeliydi. Gözlerim ona çok yalvardı. İki gün boyunca ağzımı açmadım. Ama o anlamadı. Keşke deseydi keşke. Affedilmeyecek bir şey yapmamıştı. Ama sevmiyorsa beraber olmamızın bir anlamı yoktu. Çocuğumuza rağmen verdim bu kararı. Canım oğlum, böyle bir ayrılık travması yaşamayı asla haketmedi. Ama mecburdum çünkü o şekilde evli kalmak bir saatli bombayla yaşamak gibiydi. Onun bir daha kin kusmalarına, hakaretlerine katlanamazdım.

Bilemiyorum, yazarken karışık yazıyorum çünkü darmaduman oldum. Düzgün yazamamam normaldir.